Kitap hakkında: 1992 / Gerçek şu ki, bu beton levhalarla çok ilgilenmiştim. Okula giderken her seferinde üzerlerinden atladım - zehirlenmemek için üzerlerinden atladım. Bu benim için bir alışkanlık haline geldi. Okula giderken asıl mesele sıkılmamak, o yüzden atlıyorsunuz ve yıllar sonra buraya döndüğünüzde şunu hatırlıyorsunuz ve görüyorsunuz: onlar aynı yerde, kaldırımın altına “gömülü” insanlar. . [Üreticilerin] isimleri orada işaretlenmiştir. Muhtemelen hatırladığım şey buydu - ve hikaye şöyle oldu.